Μια φωτογραφία από την πλατεία Ερεσσού της δεκαετίας του 90 με την αείμνηστη μαία και Δήμαρχο Ζαφείρω Καραβασίλη κι έναν άλλον συγχωριανό της τον Νίκο Τελωνιάτη από φωτογραφικό αρχείο της εφημερίδας ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΆ που ανακάλυψε ο Νίκος Κουφάκης στάθηκε αφορμή να θυμηθούμε τη δημοσίευση των Φίλων Ιστορικής Μνήμης και Πολιτιστικής Δημιουργίας για την ξεχωριστή αγωνίστρια, που χάθηκε σε τραγικό τροχαίο στις 12-Νοεμβρίου-2017.
Η Ζαφείρω Κιουβρέκη Καραβασίλη γεννήθηκε στην Άγρα το 1951 και πήρε τα πρώτα κοινωνικά μαθήματα από την οικογένεια της. Ο πατέρας της Ηλίας Κιουβρέκης 1901-1979 [Μπαρμπαλιάς], αγωνιστής της Αριστεράς και της Εθνικής Αντίστασης, εξορίσθηκε στη Μακρόνησο το 1949 από το ανώμαλο μετεμφυλιακό καθεστώς. Μέσα σε πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες η Ζαφείρω φοίτησε στο Γυμνάσιο Καλλονής και στη συνέχεια γράφτηκε στην Σχολή Μαιών του Νοσοκομείου ΕΛΕΝΑΣ στην Αθήνα.
Το χουντικό καθεστώς …φρόντισε να την διαγράψουν από τη Σχολή λόγω φρονημάτων.
Το 1974 σπούδασε στη Σχολή Μαιών Νοσοκομείου ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ όπου πρωτοστάτησε στον Σύλλογο σπουδαστών για την αναγνώριση του χρόνου πρακτικής άσκησης ως υπηρεσίας. Ήταν από τα πρώτα μέλη της ΛΕΣΒΙΑΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ το 1975. Εργάσθηκε στο Βοστάνειο και στα Αγροτικά Ιατρεία Άγρας, Μεσοτόπου και Ερεσού, πάντα στο πλάι κάθε ανθρώπου που είχε ανάγκη. Ενταγμένη στο ΚΚΕ, εκλέχτηκε Δήμαρχος Ερεσού το 1990 προσφέροντας σημαντικότατο και πολύμορφο έργο που πολύ παραστατικά περιέγραψε ο Σωτήρης Καρδαράς στον επικήδειο λόγο του.
Μέρα νύχτα στον Δήμο και στις υπηρεσίες να διεκδικεί λύσεις και να εκτελεί αναγκαία έργα κάθε μορφής. Ήταν υποψήφια Δήμαρχος το 1994, το 1998, και το 2002. Το 2006 συντάχθηκε με τον συνδυασμό του Σωτήρη Καρδαρά πιστεύοντας ότι υπηρετεί τους συντοπίτες της με την συνεχή δραστηριότητα και την εμπειρία της. Όλη η ζωή της ήταν μια διαρκής κοινωνική προσφορά με ανιδιοτέλεια, δημιουργικότητα, ειλικρίνεια, που πήγαζε από την ιδεολογία και τον χαρακτήρα της.
(Επιμέλεια: Μήτσος Μπουρνούς)
