Ναι, κάναμε κι εμείς την αναζήτηση. Για όλο τον Ιούνιο ταξιδεύεις φθηνότερα στο Λονδίνο παρά στη Θεσσαλονίκη. Η Αθήνα ακολουθεί με μικρή διαφορά. Το θέμα όμως πλέον είναι σοβαρό και επικίνδυνο, καθώς οδηγούμαστε σταδιακά στην απομόνωση. Για όλο τον Ιούνιο τα εισιτήρια είναι φωτιά. Το ίδιο και τον Ιούλιο, όποια ημερομηνία και αν ψάξεις. Άνθρωποι με προβλήματα υγείας που πρέπει να ταξιδέψουν στην Αθήνα για εξετάσεις, επεμβάσεις, άνθρωποι που πρέπει να δουν τους δικούς τους βρίσκονται όλο και συχνότερα πλέον σε αδιέξοδο.
Την ίδια στιγμή, η διάρκεια των ακτοπλοϊκών ταξιδιών, η ηλικία των πλοίων και ο χρόνος αναμονής για την καταβολή του μεταφορικού ισοδύναμου όλο και αυξάνονται. Για το μεταφορικό ισοδύναμο που ποτέ δεν αναρωτηθήκαμε γιατί απλά δεν εφαρμόζεται με απευθείας έκπτωση για τους νησιώτες και τις νησιώτισσες και πρέπει αυτοί (και όχι οι εφοπλιστές) να περιμένουν πολλούς μήνες την αποζημίωση. Γκρινιάζουμε χρόνια για τις αυξημένες τιμές στα εισιτήρια και την ανεπαρκή ακτοπλοϊκή σύνδεση. Φέτος όμως είναι μια διαφορετική χρονιά, είναι μια χρονιά που “περιμένουμε” τουρίστες. Και αν το καράβι είναι γεμάτο; Το καράβι που για μια οικογένεια είναι επίσης απαγορευτικό και για το οποίο έχουν ήδη εξαγγελθεί αυξήσεις.
Μιλάνε για νησιωτικότητα χωρίς να σέβονται την αγωνία των νησιωτών και τον χειρότερο εχθρό, που είναι η απομόνωση. Και σε αυτήν οδηγούμαστε. Μιλάνε για την κοροϊδία του μεταφορικού ισοδύναμου, αν θα κοπεί, αν θα πληρωθεί και μας εμπαίζουν χρόνια τώρα. Συγγνώμη που σας χαλάμε το αφήγημα του ΦΕΤΟΣΕΧΟΥΜΕΤΟΥΡΙΣΤΕΣ αλλά είναι εφιάλτης αυτό που ζούμε οι υπόλοιποι. Έχοντας πλέον ξεχάσει πολλοί και πολλές τις διακοπές και ιδιαίτερα κάποιους προορισμούς όπως οι Κυκλάδες -και το ίδιο μας το νησί σε κάποιες περιπτώσεις- είμαστε πολύ κοντά και στη στέρηση βασικών δικαιωμάτων, όπως η ελεύθερη μετακίνηση και η υγεία.
Την ίδια στιγμή που προσελκύονται γενναιόδωρα influencers, ταξιδιωτικοί πράκτορες και τουρίστες, ένα μεγάλο μέρος των νησιωτών εργάζεται με μεροκάματα πείνας στην τουριστική βιομηχανία και η πλειοψηφία του ντόπιου πληθυσμού αποκλείεται και εγκλωβίζεται σε ένα νησί που γίνεται όλο και πιο ξένο για τους κατοίκους του. Σαν το γνωστό τραγούδι, το Hotel California, έτσι και στη Λέσβο You can check out any time you like, but you can never leave.
Στη φωτογραφία : 1930: Το ταξίδι Μυτιλήνη-Πειραιάς διαρκούσε 14 ώρες ( δηλαδή 1-2 σχεδόν ώρες συντομότερο έναν αιώνα μετά!). Πηγή φωτογραφίας: Πηγή Καραβία
