Φωτογραφίες σαν αιμάτινες αρτηρίες….
Γράφει ο Παναγιώτης Σκορδάς, Φιλόλογος
Όταν πριν δύο χρόνια περίπου, σε μία παρουσίαση ενός άλλου βιβλίου για τη Φίλια ένα Αυγουστιάτικο βράδυ στην πάντα όμορφη πλατεία και κάτω από τον αγέρωχο πλάτανο, πρότεινα στον πάντα ανήσυχο, οραματιστή και γενναιόδωρο Γιώργο Καλφαγιάννη να βάλει στο πρόγραμμά του την έκδοση ενός λευκώματος με αρχειακές φωτογραφίες , δεν περίμενα ότι τόσο γρήγορα θα ήταν έτοιμο και θα είχα την χαρά και την τιμή να το προλογίζω.
Αναζητήθηκαν, λοιπόν, φωτογραφίες και ανασύρθηκαν από μπαούλα, συρτάρια, φωτογραφικά άλμπουμ, οικογενειακά λευκώματα φυλαγμένες για πολλά χρόνια σαν κάτι ιερό και αγιασμένο. Άλλα και άλλες ψηφιοποιημένες και κατά καιρούς δημοσιευμένες στα αχανή και χαώδη κοινωνικά δίκτυα. Ταξινομήθηκαν αριστοτεχνικά και πλαισιώθηκαν με λιτά μα κατατοπιστικά κείμενα και ακριβείς λεζάντες: γάμοι, πανηγύρια, οικογενειακές συνάξεις, επαγγέλματα που πολλά χάθηκαν, ξωκλήσια, χλωρίδα αλλά και πολλές τραβηγμένες στο στούντιο, στα στρατόπεδα και στους μακρινούς τόπους της μετανάστευσης. Άνθρωποι σε καθημερινές ασχολίες, αλλά και στη γιορτή και τη σχόλη, στη σκληρή βιοπάλη και στη μάχη με το τραχύ τοπίο.
Τι κρατάμε στα χέρια μας; Μια ιδιαίτερη και μοναδική αναδρομή στην περίοδο 1960 – 1980 μέσα από 100 περίπου φωτογραφίες , που καθώς η μια διαδέχεται την άλλα σχηματίζουν τις αιμάτινες αρτηρίες , τον χτύπο και τον παλμό της καρδιάς , της ζωής του χωριού τα χρόνια αυτά. Φωτογραφίες που αναδεικνύουν την αυθεντικότητα, τον πολιτισμό, την ομορφιά, την ξεχωριστή ταυτότητα, τα τοπικά χαρακτηριστικά. Φωτογραφίες που δεν περιγράφουν απλώς αλλά διεισδύουν και στο συναισθηματικό επίπεδο, στην εσωτερική υπόσταση. Φωτογραφίες που όχι μόνο μνημειώνουν το παρελθόν αλλά δίνουν την δυνατότητα να δούμε το παρόν, το σήμερα με άλλα μάτια, να προσέξουμε τι παραμένει από τα παλιά, τι χάνεται, τι εξαφανίζεται και τι πρέπει, τι αξίζει να προστατέψουμε και να διασώσουμε. Φωτογραφίες που σπρώχνουν μακριά τη λήθη και καλούν τη μνήμη, τροφοδοτούν το μέλλον, γιατί επιστροφή στις ρίζες σημαίνει επιστροφή στον ίδιο μας τον εαυτό.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια όλοι οι συνεργάτες και οι συντελεστές του υπέροχου λευκώματος και ο οικονομικός στυλοβάτης για το δώρο που προσφέρουν στον τόπο που τους γέννησε και τους μεγάλωσε ∙ ή καλύτερα για το μεγάλο αντίδωρο για τα πάρα πολλά δώρα που τους έδωσε και τους δίνει η αγαπημένη τους Φίλια.
