“Μήνυμα με το βλέμμα στους Δήμους της χώρας και τους αντιδημάρχους αθλητισμού:
Εδώ και χρόνια ονειρεύομαι όλα τα στάδια στίβου ανοικτά εώς αργά τη νύχτα, ίσως και να μην κλείνουν ποτέ.
Όσοι επιθυμούν να τρέξουν σε ένα στάδιο πηγαίνοντας μετά το κλείσιμο των καταστημάτων τους ή ακόμα πιο αργά το βράδυ, δεν έχουν πρόθεση να καταστρέψουν κάτι. Αυτοί που θα κατέστρεφαν εξάλλου θα μπορούσαν να το κάνουν με διάφορους τρόπους ακόμη και με κλειδωμένες πόρτες.
Όσοι τρέχουν στο ταρτάν αργά το βράδυ, πολύ νωρίς το πρωί πριν ή την Κυριακή είναι συνήθως συνειδητοί, καλλιεργημένοι πολίτες και το μόνο που επιζητούν είναι η ασφάλεια από τα αυτοκίνητα και τους, συχνά, κακοδιατηρημένους και κακοφωτισμενους δρόμους και πεζοδρόμια των οποίων δεν φαίνονται οι λακούβες.
Ο πολίτης που πηγαίνει αργά το βράδυ να τρέξει, δεν χρειάζεται κάποιον φύλακα να τον προσέχει, ούτε αίθουσες γυμναστηρίων ανοικτές, ούτε καν τουαλέτες για τη μια ή δυο ωρες που θα είναι εκεί. Ίσως μια-δυο λάμπες αναμμένες να ήταν αρκετές για την ασφάλειά τους, με ελάχιστη κατανάλωση ρεύματος, αλλά και χωρίς αυτές θα έβρισκαν τρόπο οι δρομείς να τρέξουν με φακό.
Ίσως κάποιοι πουν: «για δυο-τρεις «τρελούς» θα καίμε ρεύμα»;
Ναι θα απαντούσα, να καίμε ρεύμα ακόμη
και για έναν. Ίσως αύριο γίνουν περισσότεροι και κάποιοι από αυτούς να είναι τα παιδιά μας.
Εντυπωσιάστηκα όταν διαπίστωσα ότι το Ολυμπιακό Στάδιο που διεξήχθησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Στοκχόλμης το 1912, ένα στολίδι του αθλητισμού, παραμένει ανοικτό για το κοινό έως πολύ αργά το βράδυ καθημερινά, ακόμη και τις Κυριακές και αργίες! Αυτό αποτέλεσε εξάλλου και το έναυσμα αυτής της ανάρτησης.
Είναι ανοικτό με ελεύθερη είσοδο για όλους, γιατί ξέρουν ότι όσοι μπουν μέσα να αθληθούν θα είναι αύριο καλύτεροι πολίτες, οικογενειάρχες και εργαζόμενοι. Θα είναι πιο ήρεμοι και αποτελεσματικοί σε όλους τους τομείς!
Επειδή στη χώρα μας για όλα σχεδόν τα θέματα έχουμε πολλά να πούμε ως διαμαρτυρία, σπάνια όμως έχουμε κάποια πρόταση, θα πρότεινα το εξής, έστω και σαν δοκιμή:
Να μπουν κλειδαριές με συνδυασμό αντί κλειδί, και να δοθεί ο αριθμός του συνδυασμού στους υπεύθυνους των συλλόγων στίβου, ομάδων και των Συλλόγων Δρομέων Υγείας, που σχεδόν όλες οι πόλεις πλέον έχουν. Θα μπορούσε να δοθεί όμως ακόμη και σε μεμονωμένα άτομα που εκδηλώνουν ενδιαφέρον, γράφοντας τους σε ένα μητρώο αθλουμένων στο γραφείο αθλητισμού του εκάστοτε Δήμου, αφού προσκομίσουν πιστοποιητικό υγείας.
Πιθανότατα, έτσι θα προφυλάσσονται καλύτερα και τα στάδια. Σίγουρα πάντως αν η πολιτεία ενδιαφέρεται για καλύτερους, υγιέστερους και δημιουργικότερους πολίτες, πάντα υπάρχει τρόπος όσες δυσκολίες κι αν φαντάζει ότι έχει κάθε εγχείρημα.
Προφανώς και δεν θα φτάσουμε τη Σουηδία από τη μια μέρα στην άλλη, ίσως και ποτέ, αλλά τουλάχιστον θα κάνουμε ένα βήμα μπροστά!”
OSB Endurance Team – One Step Beyond
Από το προφίλ του Δημήτρη Τζεφαλή στο facebook
