Κάθε μέρα, μια αόρατη ζυγαριά μας μετράει.
Πόσο πετυχημένοι, πόσο γρήγοροι, πόσο δυνατοί.
Οι συγκρίσεις βαραίνουν τους ώμους, θολώνουν τις στιγμές.
Όλοι τρέχουμε να προλάβουμε, να αποδείξουμε, να σταθούμε αντάξιοι κάποιου μέτρου που δεν μας ανήκει.
Κι όμως, υπάρχουν μέρη όπου δεν υπάρχει σύγκριση, ούτε βιασύνη.
Μόνο τραπέζια που γεμίζουν, ποτήρια που τσουγκρίζουν, κουβέντες που απλώνονται σαν το απόγευμα που δε λέει να τελειώσει.
Στο Ουζερί Λέσβος, εδώ, στα Εξάρχεια, στην καρδιά της Αθήνας, για πάνω από 60 χρόνια,
δεν υπάρχουν τίτλοι, ηλικίες, κοινωνικές διαφορές—εδώ, είμαστε όλοι ίσοι.
• Ο φοιτητής που έρχεται με την παρέα του για έναν μεζέ μετά το μάθημα.
• Ο εργαζόμενος που αφήνει για λίγο το άγχος στην πόρτα και σηκώνει το ποτήρι του.
• Η παρέα των παλιών φίλων που ξαναβρίσκεται εκεί όπου οι ιστορίες τους ξεκίνησαν.
Το ούζο δεν ρωτάει ποιος είσαι, απλώς γεμίζει το ποτήρι σου.
Ο μεζές δεν ξεχωρίζει κανέναν, απλώς φέρνει κοντά τους ανθρώπους. Η πόρτα μας είναι ανοιχτή για όλους, γιατί εδώ, όλοι ανήκουν.
Γιατί οι καλύτερες στιγμές δεν κρίνονται—απλώς συμβαίνουν.
